Adat nan Basandi Syarak, Syarak Basandi Kitabullah

Daily Archives: Februari 6, 2005

Timbuanyo Namo Minangkabau

Didalam Lareh nan Duo, wilayahnyo Luhak nan Tigo, sampai kataluak karantaunyo, lah disamparonokan susunan jo aturan, dek Datuak Parapatiah nan Sabatang jo Datuak Katumanggungan, diuni jo limo syarat:
• Partamo diuni jo adat jo limbago
• Kaduo diuni jo ugamo
• Katigo diuni jo harato bando
• Kaampek diuni parentah mamarentah
• Kalimo diuni jo aka jo ulemu, sarato bicaro nan haluih.

Sabab karano damikian, lah nyato adat dek bapakai, nyato alua dek batiruik, lah tabatiak hiliah jo mudiak, musyahua kamano-mano, nagari barajo kamupakat, tidak nan barajo kadaulat. Dizaman nan samaso itu, didalam pulau ameh nangko, nan tinggi nan tampak hari, nan musyahua hilia mudiak, urang nan kuek nan kuaso, iyolah Seriwijaya dalam nagari rang Palembang. Tantangan Seriwijaya tatkalo maso itu, tuah tabendang kalangik, mulia taserak kabumi. Galah panjang tangguaknyo leba, lado padeh garamnyo masin, jalo laweh tombaknyo tajam, sayok dareh kapaknyo rimbun, sampai kaJawa ka Malako, tampat hinggok kuku mancangkam,tunduak batampuak di Palembang. Dek kaki tangan Seriwijaya, nan lah mancangkam di Pulau Jawa, tadanga kaba jo barito, bahaso dipulau Ameh nangko, ado nagari mulo manyusun, baru manuka undang-undang, dari barajo badaulat, manjadi barajo kamupakat, sangat tapikia dalam hati, ba’apokoh caro jo sajaknyo, inginlah hati nak tahu. Salain dari pado itu, nan tapikia dalam hati, hilang kuaso rajo-rajo, dek cadiak pandai urang disitu, mungkin ditiru dek nan lain, sampai kamari malawehnyo, akibatnyo lanyap rajo-rajo.

Baca lebih lanjut